POEZI DASHURIE, POEMA , VJERSHA, KRIJIME, SHPREHJE DASHURIE

,,Dashuria e pa arritshme,dashuri e enderrave''

Dashuri e pa arritshme ishe ti per mua
dashuri e enderrave qe ne zemer e mbaj
dashuri e cila me shtyri te them te dua
dashuri e cila me beri qe te qaj

Dashuri e vertete ishe ti per mua
por asnjehere ne jete e shijuar
edhe pse kurr nuk te takova
ta dish se me zemer te kam dashuruar

Dashuri e papare ne jeten time
ne zemer me mbete si pike
dashuri e cila me ben jeten jetime
dhe ne zemre me nguli thike

Dashuri e pa realizuar e pa fat
dashuri e pakufizuar nga largesia
nje dashuri qe e kisha ne mend
nje zemer tash vuan nga vetmia

Deri kur per ty do te mendoj
deri kur shpirti ty do te kujtoj
deri kur une i mjeri te duroj
deri ne fund te jetes zemra
tyy do te dashuroj

mos e kupto kete si nje fjale te thjeshte
mos e kupto kete sikur tjeret thone
se kur te njoha menjehere te kam deshte
dhe do te vazhdoj te dua pergjithmone

E di se dhe ti ndjen diqka per mua
apo zemra ime tash po me genjen
ndoshta perseri shpirti mu mashtrua
sepse zemra ime shum per ty ndjen

E di se e ke rende te vendosesh
e di se gabimin nuk don me perserit
por fatin tend nuk duhet ta fundosesh
edhe nese te ka ardh ty pa e prit

Nuk dua te flas me ty tjera fjale
Kur fakti dhe realiteti jane krejt ndryshe
nese kupton se per ty po vuan nje djale
do te pendohesh per fatin qe prishe

Nuk je ti aspak per kete fajtore
por as une nuk kam fare faj
e di se nje enderr veshtire realizohet
na takoi zoti,po kush don te na ndaj

Ke nje merite te madhe ne jete
qe me fjale me pate dhene shpres
vuajtjet e mia per nje kohe ti ndale
edhe pse e afert eshte dita kur do te vdes

Nuk pata qte bej dhe vendosa pa pritur
qe keto poezi per ty ti shkruaj
do te vij nje dite,gjitha ke me i ditur
se per ty me zemer une po vuaj

E di se do te thuash une nuk kam faj
dhe vertete do te kesh plotesisht te drejte
por ja zemra ime vazhdon prap te qaj
se kjo dashuria eshte nje gje e shtrejte

Nese vjen nje dite e rende per mua
edhe pse ndoshta dit me te rend nuk ka
edhe ne qast te vdekjes do te them te dua
sepse vetem vdekja nga ti ka me më nda

Une me zemren time te vuajtur
te uroj suksese dhe fat ne jete
dhe shpresoj se ndonjehere si mua
do te gjesh dashurin e vertete

Nuk e di aspak se qka ndodhi
nuk e di pse dashurine e veretet refuzove
as une se di kjo dashuri si me rrodhi
por te lutem me thuaj se mire e mendove

Eshte nje fund qe ndoshta ska te arritur
eshte nje dashuri qe sdi a me kthehet
eshte nje dashuri qe nuk jam duke e ditur
kur te vie fundi si do t'me shperblehet

Por ti mos mendo shum se ske nevoje
mendoje vetem nje te vertete
se sikur te deshta une me gjith zemer
nuk do te doje kurr askush ne jete

Mendoje kohen si po me kalon
mendoje naten valle a bej gjum
mendoje zemren time qe per ty rrah
mendo njehere se te dua SHUM

Mendo vetem nje grime per mua
mendo sa te kuptosh realitetin
mendo se je e vetmja ti qe e dua
per ty po shkruaj me gjith respektin

Pa titull

Per ni qik qet vjersh ja kom nis me shkru
Nuk e di as vet kur ko me perfundu
Zdi qa su tu kuptu
Po nashta po don veq hajgare me mu me lu


o daj pe di qe tjeterkush po te pelqen
une skom kerkun ven
se lo pa kalu me ty
se t’du e zdi naj dajl qe per ty kish shkru poezi


po du me ty ma shpejt me kalu
sa kejt djemt e tjer stu kan gju
spo du me eksazgjeru
nese e din qa jam tu menu

Pritom sonte en enderr se do te vij
po mos u tut flej perseri
S'do te trokas ne dere
as nuk do te zgjoj
por do te puthi leht
prap do te shkoj..


Por qa me te thon un tash,
kur ti e din shum mir?
met dasht edhe mos me te pas afer,
shum esht e vshtir.

Kur je me te rruges
behesh qe sme sheh
dhe i harron puthjet
qe dikur mi dhe
*************************
sa her qe mbes vetem
ndalem dhe mendoj
se a esht e vertete
se po te pres une kot ?
**************************
te kam dasht bre Vajz
ma shum se vetveten e
tani ti me shkove e
zemren time e shkatrrove.

Ti zemren ma shkrine
met desht kaq shum pse mshtine,
e preva gishtin dhe nuk me dhimbi
e preva buen dhe nuk me dhimbi
kur ja nisa me ty mu dashuru
ja nisa mu smu
as doktori smujti mem ndimu
mtha veq puthje ???? ka met sheru

kur te vij dita e fundit
per mua dua te vdes ne duart e tua
kur te me shohesh se kam vdekur hiq mos qaj zemer hekur
kur te me leshojn ne varr kujtoje takimin ton te par
kujtoje ate fjal qe me the te dua
por mundohu mem harruar.

a thua krejt me harrove
a thua tjetren e dashurove
e thua me sdo te me kujtosh
a thua ne dasem a do te vish
kur tme shiqosh a do tme kujtosh
ate dit kur te martohem nga jeta jote do te largohem
a thua ne rrug kur te shihem a do te njihem?

me mundon tash kjo nat me vret kjo qetesi
se nuk mund ta perballoj qe mbeta tash paty
por e di nje fjal te drejt qe po e them edhe tash
se dy njerz qe duhen kurr smund te jen bashk

e mallkoj diten qe te pash
e mallkoj shiqimin qe ta dhash
e mallkoj buzqeshjen qe ta dhurova
e mallkoj veten qe ne ty u dashurova

ti zemer je diqka exelent
je diqka shum e trent
e fort si cement
me mend shum inteligjent
je shum serioze
por pak gjeloze
e bukur si miss botnore
ftyren si lule bore
kisha pas qef met pas dashnore
me hec bashk dor per dore
po e shoh se u dashurove
ohh puthem niher se um tranove

ehheheheh ata qe dojn me ja kushtu nje vajzes

Ti je nje ender e nates
Shum here per ty enderoj
Kur vjen ne endren time
Dije se shum te dashuroj


Ne kengen e bylbylit
Emrin tend e degjoj
Ne bukurin e qjellit
Ftyren tende e shekoj.

Kristal

Ka kohë që s'shihemi dhe ndjej
si të harroj une dalëngadal
si vdes tek une kujtimi yt
si vdesin flokët dhe gjithçka.

Tani kërkoj poshtë e lartë
një vend ku ty të të lëshoj
nje strofë a notë, a një brilant
ku të të lë, të puth, të shkoj.

Në s'të pranoftë asnjë varr
asnjë mermer, a morg kristal
mos duhet vallë prapë të të mbart
gjysëm të vdekur, gjysëm të gjallë.

Në s'gjetsha hon ku të të hedh
do gjej një fushë a një lulnajë
ku butësisht porsi polen
gjithkund, gjithkund të të shpërndajë.

Të të mashtroj ndoshta kështu
dhe të të puth të ik pa kthim
dhe nuk do dine as ne askush
harim ish ky a s'ish harim.

ne ket nat te vetmuar jam
ne ket nat te vetmuar jam
sepse ty ste kam pran
ste kam pran te te perqafoj
dhe te them se sa shum te dashuroj
jam merzit me te pa
se ne dashni me ty kam ra
mendjen nga ti smund ta largoj
kur do te jet ajo dit te te takoj

dua armepushim me lotet se shume kam qare
dua nje fjale te ngrohte te sheroj zemren e vrare
sot shpirti im po vdes po jep shpirt
endrra krahethyer ne qiell dot su ngrit
po ujo une shpresoj se endrrat do te behen realitet
ne mos ne kete ne ndonje tjeter jete
nje dite do jem plakur po akoma do te pres
dhe vdekja po te vije une jo sdo te vdes
vetem qe endrren me ty ta jetoj perseri
dhe sdua te jetoj me do vdes me lumturi

"LULJA"

Një lule e mbolla
dhe me lotë e ujita,
më shumë vaj e vuajtje
lulën në kopsht e rrita.
Lulja ngjyra ngjyra,
për çdo ditë po rritet
nga dashuria që ka për ty,
e mua s'po më pritet!
Lulja veç po rritet,
fare s'po më kupton,
thellë në zemrën time se çka po më mundon?
Atë lule do ta rriti, do e bëj të madhe,
do të rri edhe unë akoma në pritje,
me plotë mërzi dhe halle,
edhe pse kjo lule s'më kupton dot,
por unë do vazhdoj ta rrisë,
do vazhdoj ta ujisë,
me dhembje e lotë,
s'do lejoj që të vyshekt kurrë,
edhe pse u vyshka unë...!!!

NJË LULE PËR TY...

Që atë ditë
një lule e mbjella vetëm për ty...
thellë në trupin tim
edhe thellë në zemrën time tani.
Veç nga gjithë tjerat
në kopshtin e saj
ku lindën kujtimet, dëshirat
ëndërrimet...
E ti nuk e beson dot
s'e beson dot asnjeri
sa e ndjejë, si më vije
si më deh aromë e saj
njomur nga Lotë Dashurie...
E unë çdo çast, çdo natë
me rrahje zemre pres, dëgjoj
kur do të vish i dashuri im
lule e shpirt ty t'i dhuroj
ty Engjull i jetës sime
plotë shpresë e gëzim...
Ty që shumë të dua
ty shpirti im
vetëm ti je për mua
me ty dua të jetoj edhe në amshim...!

"S'MUND TË SHKRUAJ LETRA DASHURIE"

Larg jemi sa larg
Një kohë në mes na ndan
Vijat e fytyrës sate s'i qartësoj në kujtesë
Njerëzit që i duam s'i parafytyrojmë dot
Bëj të të shkruaj letra dashurie
Por fjalët mikluese më mungojnë
Sikur çdogjë më duket kot
Bën të ftohtë
Të veshura fjalët trashë me petkun e ashpër
Si dimri që futet pabesisht nën palltë
Të ndjej çmendurisht të ndjej
Fjala " të ndjej" nuk më mjafton
Sa borxh u kam ngelur fjalëve plaka e të harruara
Andaj kur më duhen nuk i gjej, t'u ngjes flatra
Te ti t'i nis
S'di
Ka kohë që nuk shkruaj letra dashurie tani...!?

"S'MUND TË SHKRUAJ LETRA DASHURIE"

Larg jemi sa larg
Një kohë në mes na ndan
Vijat e fytyrës sate s'i qartësoj në kujtesë
Njerëzit që i duam s'i parafytyrojmë dot
Bëj të të shkruaj letra dashurie
Por fjalët mikluese më mungojnë
Sikur çdogjë më duket kot
Bën të ftohtë
Të veshura fjalët trashë me petkun e ashpër
Si dimri që futet pabesisht nën palltë
Të ndjej çmendurisht të ndjej
Fjala " të ndjej" nuk më mjafton
Sa borxh u kam ngelur fjalëve plaka e të harruara
Andaj kur më duhen nuk i gjej, t'u ngjes flatra
Te ti t'i nis
S'di
Ka kohë që nuk shkruaj letra dashurie tani...!?

QETË...


Më erdhe qetësisht,
pa trembur heshtje.
pa bërë zhurmë.
Ishe ëndërra ime e bukur
që vetëm një herë e ëndërrova,
ëndërra ime e shkurtër!
Pastaj ti mbarove,
gjumin ma prishe,
shkove dhe ike...
ashtu sikur që erdhe edhe në heshtje,
pa trembur njeri,
pa trembur heshtje.
Gjithçka tëndën more me vete,
vetëm kujtimin dhe mallin ma le mu,
erdhe dhe ike përsëri,
pa asnjë fjalë apo shpjegim,
më le ashtu në heshtje sikur të shkretë me lotë në sy!
Sikur të kthehesh edhe një herë ashtu në heshtje,
oh sa do të du...?!

"VIJAT PARALELE DO ZHDUKEN"

Sot e ndjejë edhe më mirë
pse ende rendi pas
vargjëve të pashkuara
të këngës së ëndërruar,
për ato duar, për ata sy
për atë hijeshi plotë madhështi...
po, po tani e dijë pse
dhe do të rend unë ende
që diellin t'ia marrë ditës
e hënën natës së vonë
të bëj dritë pranë vetes
derisa të nxjerrë nga shpirti
thellë nga brendia
në pentagrame
notat e këngës së nisur
për ty...
Do t'i shkruaj, sigurisht
edhe pse asnjëherë
nuk do të dëgjohet ai zë
i këngës së heshtur
sepse ashtu, njejtë
në heshtje të dashuroja ty unë...
E një ditë
do të mbeten vetëm si hije
pentagramet
e vijat paralele do zhduken
larg njëra pa tjetrën
njejtë sikur do të tretet
dora që i ka shkruar!
Vetëm laps e letër do ngelen si sot
mbuluar me pluhurin e harresës.
Ndoshta ti do mund t'i lexosh edhe atëherë
edhe atëherë...!
Vetëm t'i lexosh... ti
sepse zëri im i ngjirur nuk do të dëgjohet më...

NDOSHTA JETA...

Dhëmbja më thotë
se përherë do të mbetesh
vetëm një ëndërr për mua
vetëm një shpresë
një lotë
që ti nuk deshe
të ndalësh dotë.
Dhe këtë që ti ndeze në mua
këtë shkëndijë
nuk mund ta shuaj asgjë
as loti i njomë
as dhëmbja e madhe
as ky largim
mund ta shuash vetëm ti...
Për mua përherë do të mbetësh
ai... që ishe
edhe pse dje të njoha
që të dua sot
ngase zemrën time të zbrazur
ti e mbushe plotë...
Vetminë s'mund ta heq
as dhëmbjen s'mund ta ndalë
shpresat s'do të pushojnë
as me kohën
argësinë
atyre u mbetet të bëjnë ballë...
Atëherë desha të ta them
vetëm të vërtetën që mësova
se me ty...
një minutë do të thotë
më tepër se një jetesë
pa dhëmbje e lotë
e plotë shpresë...
Dua të ta them
për mua mos u brengos
ndoshta jeta do t'më do
edhe mua një ditë
ndoshta...!?

PËR DY JETË...

Ah! ...e ndjejë,
në thellësinë e shpirtit
se aq më shumë që më largohesh
edhe më afër të kam.
Por në realitet, jo afër,
ne jem gjithëherë bashkë,
në çdo çast të kësaj jete
që aq ashpër po më lëndon!
Ne ishim dhe jem bashkë
edhe në ëndërrat e mia të netëve të gjata
e pa gjumë.
Dhe tani e pyes veten quditshëm:
" Vallë, deri kur kështu
zemra ime do të rrah
për dy jetë,
për mua dhe për ty...?! "
Edhe pse zemra ime nuk më flet
nga heshtja saj kuptoj
fjalën e fundit sikur më thotë:
" Unë vetëm ashtu dua,
sepse vetëm ashtu mundem,
asnjëherë ndryshe..."!

TI S'E DI...!

Edhe sonte
dua që t'më vish ti,
të trembësh heshtjen e thellë,
që shpirtin ma ka plakosë,
dua që dorën tënde fort ta shtrëngoj,
ta mbaj në dorën time
dhe të them se unë po jetoj...
Por ti se di,
sa lumturi më sjellë qenia jote
edhe pa të prekur,
jo, ti këtë nuk e di!
Sikur që nuk e mësove asnjëherë,
që për mua
vetë jeta je ti,
vetëm ti...
Jo, ti nuk e di,
ndoshta as s'do ta kuptosh kurrë,
që të deshta dhe do të të dua edhe më shumë...!

A E DINË...

A e dinë sa lotë, në faqën time janë tretur,
A e dinë sa fjalë, pa t'i thënë më kanë mbetur,
A e dinë sa lule janë qelë dhe janë tharë,
A e dinë se kam jetu me ty, edhe pse s'të kam parë!
Jam e ftohtë si dimri që s'mbaron në male,
Se ti zemrës sime vetëm dhembje i fale,
Plaga ime mbeti thellë, sa një detë,
Jo ti nuk je ai... që harrohesh lehtë...!?

NËSE...

Nëse kam një lotë
fshije ti o engjull
nëse kam pakë frymë
thithe ti o shpirt
nëse kam një jetë
jetoje ti për mua
çdo gjë timen merre
veç më lerë të të dua....

VETËM TY SYTË E MI DO T'I FALI....

Ti je një lotë që pikon në mua,
Ti je një lotë i nxehtë valë,
Një lotë i patharë që shumë e dua,
Kur pikon çdo dhembje m'i n´dalë...

Ti je lotë me plotë hidhërim e gëzim,
Cdoherë pikon i bukur si kristali,
Që kurrë s'pushoj në syrin tim,
Vetëm ty sytë e mi do t'i fali...

Ti je një lotë shumë larg nga unë,
Nga sytë e mi kurrë nuk u trete,
Ti je ai loti që e dua shumë,
Në zemër gjithmonë më mbete...!!!

SA MË MUNGON BUZA JOTE...

Ishte nata jonë e fundit ,
kur më the se më s'të dua,
prita se do të rridhnin lotët,
por s'pat lotë në faqet tua,
dhe s'të erdhi keq për mua.
Ishte natë dhe shiu binte ,
shumë n'gadalë dy fjalë i fole,
me dy fjalë ti ma vrave zemrën
dhe shpejt ike u largove,
krejt çka pata ti m'i more.
Sikur njëherë të flisja,
s'dua më asgjë tjetër prej kësaj bote,
sikur veç të më kuptoje,
sa më mungon buza jote,
që s'po mund ta puthi sonte...!?

" TI SIGURISHT DO MË KUJTOSH NJË DITË "

Nëse nuk do më shohësh më kurrë ....
Dhe nëse një ditë nuk do të më shohësh,
Nëse një ditë do të sjell nga larg këtë varg të bukur poezie
Ashtu si ëndërrova përherë të fluturoj në gjoksin tënd magjik
Të kap ndjesitë e ëndrrës të kap qetësinë shpirtërore
Ti sigurisht do më kujtosh një ditë...
Pasi lash një fjalë te gjdhendur
Me pendet e mia shlodhur në gjoksin tënd qiellor
Do më kujtosh në ''kashtën e kumtrit, ku mbështetëm sytë
Dhe fjalët e dashurisë i bëmë kaq herY meteorë!

....PA UDHËTIM.......

Valëzonte dallga përkundëte faljën time ta vinte në gjumin e madhë
dhe zgjonte të shtrira dhembjet e kristalta të ndjesisë femërore
unë urrejtjen sa herë e bëra nyje në gisht
dhe grushtin shtrëngova drejt kohës ta kthej në këngë e melodi
ku të përkundja dhe njëherë dashuritë e trupit të butë.
Valëzonte e kthjellët dallga e ngrihej para meje e bëhej lotë
e dhembje ...o Zot....
pse më rikthehesh pa qenie të gjallë në grembon time
pse krijohesh urrejtje kur dashurinë ke pikuar
në krijimin e globit fatal, ti ke gabuar?
Përplaset dallga nga skaji në skaj në anijen e udhëtimeve pa mua
nga dhera të largëta pa mallin më ngarkuar
po me një grembo e mbushur në urrejtje e faj
të mbysë qelizen me kaq dhembje krijuar
unë eci...në kohë e ngrirë me dhembje, kafshimi në trupin tim të brishtë
nga krijesa ime coptuar.

DUA EDHE NJËHERË ....

Nga cili kënd ta shoh dashurinë
më thuaj vetë, nga cili kënd
të gjej përsëri melodinë e humbur?
E heshtur para zemrave që vuajnë
unë shkak pa dashur, në atë trishtim
përcjelle në të lodhurat ëndërra e shpresa të largësisë?!
Sot, kërkoj dhe njëherë të mbështes gishtërinjtë
deri në dhembjet e dërguara kohore tek shpirti i bukur i dashurisë...
Këndova heshtur me varg për ty këndova
sepse zëri mekur nga erëra të çmendura na humbi shpesh ndjesitë
këtë këngë të nxjerrë pa dashur tani
të jem për ty dhembje e lotë i ngrirë si gur i padrejtësisë
U lodhe e di ....por unë jo!
Kurrë nuk do të lodhësha sikur edhe një notë melodie ta sillja
në vallzimin tonë që zgjodhëm në kohë!

TY, QË MË THIRRE NË BETEJË...

Sa shpejt kërkove urrjejtjen dhe hakmarrjen tënde
mbi mua të dërgosh
armet e dobëta të zgjasëse përdore pseudomik i vjetër.
A thua u pasurove? apo ngele sërish me duart bosh?!
Unë armë kam shpirtin dhe dashurinë
me këto të dyja shpesh gjej gjuhë dhe me Perëndinë!
Po '' ti "?
Jo ti se gjete asnjëren kurrë!

TË SHOH...

Ecën zbathur
e unë shoh reklama…
Ditën...
Ti gjuan kundër njerëzve të tu,
unë bëj grevë duke mënduar...!
Fabrika ime shpirtërore
prodhon si armë të paqes, puthje...!
Ëndrrat e mia ngelën të paprekura.
Ato fluturojnë lart
të pa arritëshme nga zvarranikë në lagështirë!
Shoh jetën tënde në ekran
si imazhe të një filmi
armët e mia të faljës që vrasin ty dhe të tjerë...
Kam lindur në prehërin e Paqes
dhe e mësuar me gërrhitjen tënde.
Një palë buzë të rrudhosura të urrejtjes
përplasen nuk flasin.
Stërkalin një erë të mykur, të vdekur pa kohë,
përpëlitur nga drita.
Unë nuk qaj....Puth dhe Hesht....

LAMTUMIRË...

Të hidhem në krahët e tua kërkoj
nga udhëtimi gjatë mbi të panjohurin oqean
si një valëz që gjoksin tënd ëndërroj
dhe pse pak një vijes blu të dy na ndan.

Të shoh të heshtur dhe akoma nxitoj
dallgëve mbi gjoks që të godasin
me hedhjën time mbi ty t'i largoj
nëse duan shpirt mua të më marrin
e në dhëmbët e tyre të më përplasin...

Ti qëndro i tillë mbi to dhe unë nga larg të shikoj
përjetësisht nga fundi asaj hapesire
si një shkumbë e bardhë në gush të reflektoj
mbi gjoksin tënd si shkëmb do të gdhend!

''Lamtumirë"